28. Het is nooit saai op het eerste honk

Met een honkslag, 4-wijd, een veldfout,
geraakt werper of hinderen catcher,
het maakt me niet uit.
Ik begroet ze allemaal vrolijk, mijn bezoekers
en maak een praatje met ze.
Ze zijn van harte welkom.
Maar niet heus.

Ik stel de honkloper op zijn gemak
en ga achter mijn honk staan
Als ze achterom kijken,
knik ik ze nog even geruststellend toe.
Ja, hoor ik ben er nog,
niks aan de hand.
Pak maar een metertje, joh.
En nog een.
Van mij heb je geen last.
Ik sta hier gewoon maar een beetje.

Als de catcher een afgesproken teken geeft,
weet ik dat de pitcher naar mij gaat gooien
om de loper van het honk af te keilen.
Een pick-off heet dat.
Het kan ook een waarschuwing zijn
dat ie niet te ver mag ‘trekken’.
Daar komt het teken.
ik zet me schrap,
want geloof me, onze pitcher gooit loeihard.
Ik weet dat, maar de loper niet.
Dan sluip ik als roofdier
vanachter de loper naar mijn honk.
En BOEM-PATS, daar is ie al
de kogel in mijn flap.
De loper, te laat en op het verkeerde been,
kijkt me verbijsterd aan.
Met een grijns op mijn gezicht
wacht ik op ‘m.
Soms tik ik iets te hard
Als hij door me heen wil beuken
wanhopig op zoek naar het honk.
Dan wordt mijn visite boos
en is het even niet zo gezellig.