09. Honkbal is overal

Sinds die zaterdagmiddag op het veld van EDO
fiets ik in het weekend rondjes door Haarlem.
Overal wordt gehonkbald, op elk stukje gras.
Iedere wijk heeft zijn eigen club.
Soms zelfs twee, vlak naast elkaar.*
Ook op de pleinen en in de straten van de stad
zie je vaders en hun zoons
met die rare handschoenen
een balletje gooien naar elkaar.

Op een late zondagmiddag raak ik verdwaald
in het noorden
en rijd door een wijk
met smalle straten zonder bomen
en huizen zonder tuinen.
Even voelt het alsof ik weer terug ben
in mijn oude buurt in Rotterdam.
Dan hoor ik in de verte
het inmiddels vertrouwde geluid
van een honkbal tegen een houten knuppel
en het gejuich van toeschouwers
langs een veld.
Ik rijd op het lawaai af,
kom bij een voetbalveld terecht
en gooi mijn fiets tegen het hek.
Er zit gelukkig niemand meer
achter het loket bij de ingang
dus kan ik zonder te betalen naar binnenlopen.

Kijk, ook hier zijn ze weer,
de stoere mannen in pyjama.
Maar deze zien er wel heel bijzonder uit.
Onder de lage namiddagzon
lijken ze wel gekleed in gouden pakken.
Ze dragen zwarte petten waar een S op staat.
Als de zon verdwijnt
worden die pakken plotseling kanariegeel.
Die kanaries zijn mijn allereerste honkbalhelden.
Vanaf die dag ben ik voor Schoten.
Ik voel me wel thuis
tussen dat volk daar.

*Haarlemse honkbalclubs in de jaren zestig

DSS
DIO
EHS
THB
ONZE GEZELLEN
TYBB
HCK
EDO
HFC HAARLEM
HHC
SC HAARLEM
KENNEMERLAND
THE GOLDEN EAGLES
GEEL-WIT
ROOD WIT
FLUOR SCHUYTVLOT
SCHOTEN
RIPPERDA
TELEFONIA
VLIEGENDE VOGELS
VVH